ব্যঞ্জন | অমরকোশ

অসমীয়া অভিধান থেকে ব্যঞ্জন শব্দের অর্থ এবং উদাহরণ সমার্থক শব্দ এবং বিপরীতশব্দ সহ।

অর্থ : যি ্বর্ণ স্বৰবর্ণৰ ্সহায় অবিহনে উচ্চাৰণ কৰিব পৰা নাযায়

উদাহরণ : হিন্দী ্বর্ণ্্মালাত ক-ৰ পৰা হ-লৈকে সকলো বর্ণক ব্যঞ্জন বোলা হয়

সমার্থক : ব্যঞ্জন বর্ণ

অর্থ : চাউল, ৰুটি আদিৰ লগত খোৱা পদার্থ

উদাহরণ : উৎসৱত বিবিধ-বিবিধ প্রকাৰৰ ব্যঞ্জন তৈয়াৰ কৰা হয়

অর্থ : তেল বা ঘিঁউত ৰন্ধা কোনো ব্যঞ্জন

উদাহরণ : উৎসৱত মালপোৱা, পুৰী আদি না-না ধৰণৰ ব্যঞ্জন বনোৱা হয়

ছাগ (বিশেষ্য)
এবিধ তৃণভোজী সৰু চাৰিঠেঙীয়া জন্তু, যাৰ মাইকীজনীৰ গাখীৰ মানুহে

ঊষালগ্ন (বিশেষ্য)
দিন আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ছোৱা:ৰাতিপুৱাই খেতিয়কসকল পথাৰলৈ ওলাল

সুঘ্রাণ (বিশেষ্য)
ভাল গোন্ধ

ৰাজমহিষী (বিশেষ্য)
ৰজাৰ প্রধান পত্নী

অভিযন্তা (বিশেষ্য)
যিয়ে যন্ত্র আদিৰ মেৰামতি কৰে

প্রিয়তা (বিশেষ্য)
প্রিয় হোৱা অৱস্থা বা ভাব

ধুমুহা-বৰষুণ (বিশেষ্য)
যি তীব্র বতাহৰ লগত বৰষুণো আহে

কাকুতি-মিনতি (বিশেষ্য)
অনুনয়-বিনয় কৰা অৱস্থা বা ভাৱ

নিশাচৰ চৰাই (বিশেষ্য)
দিনত লুকাই থকা আৰু ৰাতি ওলোৱা বা ৰাতি চৰা পক্ষী

প্রেমাস্পদ (বিশেষ্য)
যিজন পুৰুষে প্রেম কৰে