ଅର୍ଥ : ସାହିତ୍ୟ ଏବଂ ତର୍କ ଶାସ୍ତ୍ରରେ, କଥନ, ବାଖ୍ୟା ଆଦିର ଏଭଳି ରୂପ ବା ସ୍ଥିତି ଯେଉଁଥିରେ କୁହାଯାଉଥିବା କଥା, ନିର୍ଦ୍ଦେଶ କରାଯାଉଥିବା ଲକ୍ଷଣ ବା ଦିଆ ହେଉଥିବା ବିବରଣ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଭିପ୍ରେତ ତତ୍ତ୍ୱ ବା ଲକ୍ଷ୍ୟ ଉପରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ବା ସବୁ ଜାଗାରେ ସମାନ ରୂପରେ ଘଟି ନଥାଏ
ଉଦାହରଣ :
ଅବ୍ୟାପ୍ତିକୁ ଦୋଷଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଏ
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
साहित्य और तर्क शास्त्र में, कथन, व्याख्या आदि का ऐसा रूप या स्थिति जिसमें कहीं हुई बात, बतलाया हुआ लक्षण या दिया हुआ विवरण सारे अभिप्रेत तत्त्व या लक्ष्य पर पूरी तरह से या सब जगह समान रूप से न घटे।
अव्याप्ति को दोष माना गया है।